درحقیقت از آنجایی که سلول‌های مغزی در حال رشد هستند، کمبود اکسیژن باعث ایجاد عوارض برگشت ناپذیری همچون عقب‌افتادگی ذهنی خواهد شد. این مسئله درمورد ارگان‌های دیگر هم صدق می‌کند؛ برای مثال اگر اکسیژن به کلیه‌ها یا کبد نرسد فرد دچار نارسایی کلیه و کبد میشود یا اگر قلب دچار کمبود اکسیژن شود مشکلات عضلانی پیدا می‌کند و درنهایت از کار می‌افتد. کاهش اکسیژن به ارگان‌های مختلف بدن به‌خصوص مغز، قلب، کلیه‌ها، کبد و دستگاه گوارش آسیب می‌رساند. زمانی که اکسیژن به سلول‌های مغزی نمی‌رسد فرد ممکن است دچار فلج مغزی شود.
کمبود اکسیژن طیف وسیعی از علائم را ایجاد می‌کند؛ از بی‌قراری نوزاد و مشکل در شیر خوردن گرفته تا تشنگی ،آب و هوا و سیاه شدن لب‌ها و انگشتان همگی از این نشانه‌ها به حساب می‌آیند. درواقع علائم به سن کودک و مدت زمان کمبود اکسیژن بستگی دارد. هرگونه انسداد در راه تنفسی، حفره‌های بینی و حبابچه‌های ریوی در انتهای ریه میتواند از تبادل اکسیژن و دی‌اکسید کربن جلوگیری کند و درنهایت باعث خفگی شود، البته پایین آمدن سطح اکسیژن خون اگر کم باشد مشکلی ایجاد نمی‌کند اما اگر از حد بگذرد باعث ایجاد عارضه میشود. حال این عارضه بسته به مدت زمان کمبود اکسیژن و شدت آن متفاوت خواهد بود.
مادران عزیز لطفا در هنگام انتخاب
علل پریدن شیر به گلوی نوزاد
جریان زیاد شیر مادر
یکی از علل پریدن شیر به گلوی نوزاد هنگام شیر خوردن میتواند جریان زیاد شیر مادر و ورود مقدار زیاد شیر به دهان نوزاد باشد.
برای رفع آن ابتدا چند دقیقه شیرتان را بدوشید و ذخیره کنید و سپس نوزاد را زیر سینه بگذارید و یا این که به پشت بخوابید و فرزندتان را جهت شیر خوردن بر روی سینه خود بگذارید. دلیل این کار نیروی جاذبه زمین است که از سرعت جهش شیرمادر کم می کند و دیگر شیر با سرعت وارد دهان بچه نمی شود.
ریفلاکس
اگر پریدن شیر به گلوی نوزاد با یرگشت آن همراه باشد، احتمالا شیرخوارتان دچار ریفلاکس، یعنی برگشت اسید معده و شیر، به داخل دهان و حلق است. ریفلاکس گاهی باعث می شود که درصدی از شیر و ترشحات وارد ریه کودک شود و احساس خفگی، سرفه و تنگی نفس را به وجود بیاورد.
از جمله مواردی که می تواند در بهبود علایم رفلاکس شیرخوارتان تاثیرگذار باشد، توجه شما مادر گرامی به رژیم غذایی‌تان و کاهش یا عدم مصرف پروتئین گاوی است (در صورتی که شیرخوار از شیر مادر تغذیه می کند). در ضمن اصلاح شرایط خوابیدن کودک نیز نقش موثری دارد.
باید نوزاد در سطح شیب دار (شیب ملایم ۱۰ تا ۱۵ درجه) و همچنین به صورت طاق باز بخوابد، این موارد از روش های معمولی است که می توان برای کاهش رفلاکس در کودک به کار گرفت. باید توجه داشته باشید در صورتی که رفلاکس کودک به طور مکرر باعث ایجاد تنگی نفس و مشکل در خوردن او می شود، در اولین فرصت به یک متخصص اطفال مراجعه داشته باشید.
عدم هماهنگی حنجره و حلق
از دیگر علل پریدن شیر در گلوی نوزاد میتواند مربوط به هماهنگ نبودن حنجره و حلق باشد . ضمن این که این مساله یک روند تکاملی است و تا شش ماهگی در نوزاد کامل میشود. بنابراین به وجود آمدن این مساله در نوزاد طبیعی به شمار می رود و کودک تا شش ماهگی وقت دارد تا به این تکامل برسد . در صورتی که تا سن یاد شده این روند تکاملی در او صورت نگرفت و شدت پیدا کرد حتما به یک متخصص اطفال مراجعه داشته باشند.
اختلال در راه تنفسی
پریدن شیر به گلوی نوزاد در حین شیرخوردن گاهی به دلیل گرفتگی بینی نوزاد و اشکال در تنفس از راه بینی در موقع شیر خوردن است که در این صورت باید قبل از شیردهی مسیر بینی باز شود( توسط قطره کلرید سدیم).
موقع پریدن شیر به گلوی نوزاد باید چه باید کنیم؟
به‌طور کلی توصیه میشود نوزاد را روی یک دست برگردانید و از پشت به میان دو کتفش چندین بار ضربه بزنید. در مورد کودکان بزرگتر هم شاید لازم باشد آنها را در حالت ایستاده قرار دهید، دو مشت خود را روی هم جمع کنید و زیر جناغ سینه‌شان بگذارید، سپس با نیروی دست به طرف بالا فشار بیاورید.
تجربه یک مادر
سوال: با سلام. دختر 5 ماهه ای دارم که از نوزادی شیر توی گلوش می پرد و الان هم گاهی بیخودی سرفه می کند که دکتر گفته به خاطر این است که آب دهنش می پرد تو گلویش، موقع دارو خوردن هم همین طور است که حتی یک بار بدجور پرید توی گلوش و نفسش بند آمد، این مشکل جدی است؟ لطفا راهنماییم کنید در اینجور مواقع باید چکار کنم؟
پاسخ دکتر علی ناصح، فوق‌تخصص نوزادان و کودکان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی:
باید به شما مادر گرامی گفت که شیرخوارتان دچار ریفلاکس، یعنی برگشت اسید معده و شیر، به داخل دهان و حلق است. ریفلاکس گاهی باعث می شود که درصدی از شیر و ترشحات وارد ریه کودک شود و احساس خفگی، سرفه و تنگی نفس را به وجود بیاورد. از جمله مواردی که می تواند در بهبود علایم رفلاکس شیرخوارتان تاثیرگذار باشد، توجه شما مادر گرامی به رژیم غذایی تان و کمتر مصرف کردن یا عدم مصرف پروتئین گاوی است (در صورتی که شیرخوار از شیر مادر تغذیه می کند). در ضمن اصلاح شرایط خوابیدن کودک نیز نقش موثری دارد. باید شیرخوار در سطحی شیب دار (شیب ملایم 10 تا 15 درجه) و همچنین به صورت طاق باز بخوابد، این موارد از روش های معمولی است که می توان برای کاهش رفلاکس در کودک به کار گرفت.
شما مادر گرامی باید توجه داشته باشید در صورتی که رفلاکس کودک به طور مکرر باعث ایجاد تنگی نفس و مشکل در خوردن او می شود، با توجه به اینکه نیاز به درمان دارویی و مصرف داروهایی مثل رانیتیدین یا امپرازول است، در اولین فرصت به یک متخصص اطفال مراجعه داشته باشید.
کودکان چگونه حرف زدن را می آموزند؟